آکادمی سوئد در بيانيه& ای که به مناسبت اعلام نام اين نويسنده به& عنوان برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۷ منتشر کرد، او را «تصويرگر تجربه زنانه و کسی که با شور، ايجاد شک و قدرت بصيرت خود، تمدن پاره پاره شده را به صورت موشکافانه مطالعه کرده است» معرفی کرده بود.
دوريس لسينگ در سال ۱۹۵۰ رمان «سبزه& ها آواز می& خوانند» را منتشر کرد و در ادامه سری آثار «کودکان خشونت» را که عمده آن در آفريقا می گذرد خلق کرد.
از دیگر آثار مهم او او که در بیانیه آکادمی سوئد نیز به آن اشاره شده بود کتاب «دفترچه& های طلایی» است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شد.
از دیگر آثار این نویسنده بریتانیایی می& توان به «تابستان پيش از تاريکی» در سال ۱۹۷۳ و «بچه پنجم» در سال ۱۹۸۸ اشاره کرد.
او در همان سالی که برنده نوبل ادبی شده بود در گفت& وگویی با «ال پایس» چاپ اسپانیا، شدیدا به محمود احمدی& نژاد و دولت ایران تاخته بود و رئیس& جمهوری پیشین این کشور را «دیکتاتوری کوچک» خطاب کرده بود.
لسینگ در همان گفت& وگو سیاست& های جرج بوش، رئیس& جمهوری وقت آمریکا و تونی بلر، نخست& وزیر وقت بریتانیا را نیز به باد انتقاد گرفته و گفته بود «از همان آغاز از تونی بلر متنفر» بوده است.